12 mei 2023 Hanoi - Amsterdam

De laatste dag alweer, ook voor J. M en ik vliegen om 22.30, J twee uur later, dus nog genoeg tijd om iets te doen vandaag. De kamer moet om 12 uur leeg zijn; we kunnen onze koffers wel bij het kantoor laten staan en aan het eind van de middag ophalen. Het is gelukkig niet te heet vandaag, dus we proberen ons wensenlijstje helemaal af te werken. M wil nog stof kopen, en na een koffie bij AHA lopen we naar de stoffenmarkt waar J ook al meerdere keren iets heeft gekocht. Na aankoop van twee mooie stoffen lopen we terug naar het appartement om de laatste spullen in te pakken en naar het kantoor te brengen. Dan lopen we naar het women's museum ( https://baotangphunu.org.vn/en/home/) waar we de interessante tentoonstelling Walking Through a Songline bekijken. 

'This exhibition follows the track of the Seven Sisters Dreaming across the Western and Central deserts of Australia, as they chased by a male pursuer. This Ancestral journey create songlines, which can be understood as pathways of knowledge about the Indigenous cultural values and the way to survive sustainably on this continent, as Australia’s First Nations’ peoples have for millennia. The stories that these songlines hold form the foundational history of Australia, as told by artists, custodians and traditional owners.'

foto

Daarna nemen we een Grab richting Train Street. Train Street is de beroemde, smalle straat, waar enkele keren per dag iedereen zijn spullen opzij moet zetten om de trein doorgang te kunnen verlenen. Sinds kort mogen toeristen niet meer langs het spoor lopen. We zien inderdaad dat de toegang is afgesloten, maar iemand biedt aan om ons naar het café van zijn familie te brengen, en dan mag het wel. We drinken iets en kijken naar de Vietnamezen die ondanks de smalle ruimte toch nog kans zien om hun waren aan de man te brengen. Het is ondanks de toeristen en verkopers een oase van rust, dankzij het ontbreken van auto's en scooters en het bijbehorende continue getoeter.

 

 

Na het drankje is het tijd voor een laatste Vietnamese lunch. We kiezen voor Met, waar de de eerste avond ook hebben gegeten, maar nu in een andere vestiging. Bij de lunch is het rustiger dan bij het avondeten.

foto

Omdat het nog steeds qua temperatuur goed te doen is gaan we na de lunch lopend naar de brug die in de Vietnam-oorlog beroemd is geworden. Hij werd meerdere keren gebombardeerd en telkens weer opgebouwd. Toen de Vietnamezen dat laatste met behulp van Amerikaanse krijgsgevangenen gingen doen staakten de Amerikanen het bombarderen.

De brug is oud, het wordt afgeraden om er veel gebruik van te maken, maar de scooters rijden er af en aan. We lopen er een klein stukje op en nemen dan een Grab naar het West Lake, voor een laatste poging de pagode te bezoeken en een kans te maken om een gevallen blad van de ..boom op te kunnen rapen.

 

Dan nemen we nog even de tijd voor een laatste biertje bij onze favoriete kroeg.

En dan is het tijd om onze bagage op te halen in het appartement en naar het vliegveld te gaan. M en ik vliegen om 10 uur, J 2 uur later. Wij vliegen via Parijs, J via Dubai. We hebben na het inchecken nog tijd om gezamenlijk iets te eten. Onze laatste Vietnamese maaltijd gaat er goed in.