11 mei 2023 Ninh Binh

 

M en ik doen vandaag een dagje Ninh Binh. We hebben getwijfeld hoe we het zouden doen; een overnachting daar was ook wel mooi geweest, maar uiteindelijk wordt het een dag op en neer vanuit Hanoi Er zijn veel tours beschikbaar, maar die doen veel in weinig tijd, en zonder enige tijd of gelegenheid voor een eigen invulling. We kiezen er daarom voor om alleen de bus te boeken en ter plekke een fiets te huren. De bus haalt ons op tussen 7.20 en 7.30. We staan netjes om 7.19 uur buiten, maar helaas, om 7.45 nog geen bus. M belt naar het kantoor van de touroperator; die zullen contact opnemen met de chauffeur. Tegen 8 uur komt er iemand op een scooter; de bus komt zo, en waar willen we afgezet worden? We geven aan dat we fietsen willen huren en hij suggereert om dan naar Tam Coc te gaan. Lijkt ons een goed plan want dat dorp stond al op onze lijst. Iets na achten komt de bus eindelijk. We begrijpen later dat men 45 minuten op een Frans stel heeft moeten wachten. Bij een verplichte stop onderweg is ditzelfde stel weer te laat; ze worden daar op aangesproken door de andere passagiers maar roepen verontwaardigd dat het vakantie is. Daar hebben de mensen die - net als wij - alleen vandaag voor Ninh Binh hebben, geen boodschap aan. Gelukkig hebben we geen verdere stops en nadat we zo hier en daar wat mensen afgezet hebben komen we in Tam Coc aan, waar we op zoek gaan naar fietsen. Dat lukt eenvoudig, we krijgen een mountainbike mee. 

Het kost wat tijd voordat we de bebouwing achter ons gelaten hebben. We hadden gelezen over mooie en rustige fietsroutes maar onze voorbereiding was blijkbaar toch niet voldoende. 

Na een tijdje komen we bij een uitzichtpunt. Er moet entree betaald worden en vervolgens moet er flink geklommen worden. Voor mij hoeft het niet zo, maar M wil het graag dus beginnen we vol goede moed (M) en frisse tegenzin (ik) aan de klim. Eerst lopen we nog door een soort parkje met een hoog Eftelinggehalte en dan komen we bij de trap. Halverwege wordt er ijs en fris verkocht; ik vind dat een mooie plek om even te gaan zitten en M alleen naar boven te laten lopen.

'Children and old people are must be supervised'

 

Als we dit hebben volbracht fietsen we verder. We komen nog door wat dorpjes en dan langs rijstvelden. Onderweg drinken we nog een limonade bij een terrasje; het is erg warm en ons water is niet echt koel meer. Dan weer terug; we moeten om 4 uur in Tam Coc zijn voor de bus terug naar Hanoi. Een latere bus was niet mogelijk omdat J een reservering heeft gemaakt bij een bijzonder populair, duur en altijd volgeboekt vegetarisch restaurant.

De terugreis naar Hanoi gaat gepaard met een tweetal overstappen. De rit duurt lang en in Hanoi rijden we vlak langs ons appartement om eerst nog een tweetal andere passagiers af te zetten. Dat komt vanwege het eenrichtingsverkeer wordt ons gezegd, hoewel ik vermoed dat ze een foutje hebben gemaakt. We zijn gelukkig op tijd voor ons restaurant. Het is een bijzonder restaurant, erg sjiek en ook nog eens vegan. We krijgen een 10-gangen diner voorgeschoteld en elk gerecht is niet alleen prachtig om te zien maar ook nog eens overheerlijk.